استخراج ارز دیجیتال هزینه بر و دشوار است و در عین حال به ندرت مثمر ثمر است. با این وجود، استخراج ارز کششی شدید برای بسیاری از سرمایه گذاران علاقهمند به ارز دیجیتال دارد. دلیل این امر این است که تاجران استخراج ارز را به مانند پنیهای نازل شده از آسمان میدانند مثل جویندگان طلای کالیفرنیا در سال ۱۸۴۹. و اگر اهل تکنولوژی هستید چرا این کار را نکنید؟
مطالعه نمایید: ابزارهای استخراج غیرقانونی ارز دیجیتال COINHIVE, MONERO
اما قبل از اینکه زمان و پولتان را در این راه هزینه کنید این توضیح را بخوانید تا متوجه شوید که استخراج ارز واقعاً برای شماست یا خیر. تمرکز ما اینجا روی بیتکوین است.
مطالعه نمایید: مزایا و معایب سرمایهگذاری در ارز رمزنگاریشده
هدف ثانویه استخراج ارز
علاوه بر منفعت مالی، استخراج ارز دیجیتال یک هدف ثانویه و بسیار مهم دارد: تنها راهی است برای ایجاد ارز در چرخه. به بیان دیگر، استخراجگران سکه ضرب میکنند.
برای مثال، در فوریه ۲۰۱۹، کمی بیش از ۱۷.۵ میلیون سکه بیتکوین در گردش بود. سوای سکههایی که به وسیله بنیانگذار بیتکوین ضرب شد سکههای دیگه همگی به وسیله استخراجگران ضرب شد. در نبود این افراد بیتکوین همچنان به حیات خود ادامه خواهد داد اما سکه دیگری تولید نخواهد شد.
روزی فرا خواهد رسید که استخراج بیتکوین به پایان خواهد رسید که بر اساس پروتکل بیتکوین سقف آن برابر ۲۱ میلیون است.
استخراجگر بودن، جدای منفعت کوتاه مدت بیتکوین، میتواند به شما قدرت رأی در مورد تغییرات قانون بیتکوین دهد. به بیان دیگر یک استخراجگر ارز موفق بر روی روند تصمیمگیری در مورد مسائل مهمی مانند forking تأثیر میگذارد.
بیتکوین در واحدهایی به نام بلوک استخراج میشود. در زمان نوشتن این مطلب پاداش تولید یک بلوک کامل برابر۱۲.۵ بیتکوین است. در فوریه ۲۰۱۹ قیمت بیتکوین چیزی برابر ۳۵۰۰ دلار بود که معنیاش آن است که ۱۲.۵ ضربدر ۳۵۰۰ دلار است = ۴۲ هزار دلار.
استخراجگران برای کار خود به عنوان ناظران پول دریافت میکنند. درواقع کار آنها بررسی صحت تراکنشهای سابق است. این قرارداد به وسیله بنیانگذار بیتکوین راه اندازی شد و هدف آن صادق نگه داشتن کاربران است. با انجام این کار استخراجگران کمک میکنند تا مشکل خرج دوبل ایجاد نشود.
خرج دوبل به معنی آن است که یک کاربر بیتکوین به شکل غیرقانونی یک پول را دو بار خرج میکند. این مشکل در ارز واقعی فیزیکی وجود ندارد.
وقتی به کسی اسکناس میدهید تا یک شیشه دوغ آبعلی بخرید دیگر آن اسکناس را نخواهید داشت و به همین دلیل خطری وجود ندارد که دوباره همان اسکناس را برای خرید بلیت مشهد خرج کنید. اما با ارز دیجیتال این خطر وجود دارد که یک دارنده ارز از آن یک کپی بزند و آن را خرج کند در حالی که اصل آن را هنوز دارد.
تصور کنید یک ۱۰۰۰ تومانی دارید و یک کپی برابر اصل از همان اسکناس. اگر کسی بیاید و هر دوی آنها را به کسی بدهد و فروشنده حوصلهاش بکشد و شماره سریال اسکناسها رو چک کند میفهمد که یکی از آنها تقلبی است.
کاری که یک استخراجگر ارز انجام میدهد مشابه همین کار است، آنها تراکنشها را چک میکنند تا اطمینان حاصل کنند بیتکوینی دو بار خرج نشده باشد. این قیاس دقیق نبود و ما در ادامه بیشتر توضیح میدهیم.
بعد از اینکه یک استخراجگر به اندازه ۱ مگابایت تراکنش را بررسی کرد حقشان است که ۱۲.۵ بیتکوین حاصله را به جیب بزنند. سقف یک مگابایت به وسیله بانی بیتکوین گذاشته شد و مورد بحث و جدل بسیار است زیرا برخی از استخراجگران باور دارند که اندازه هر بلوک باید بیشتر شود تا داده بیشتری جا به جا شود.
دقت کنید که گفتم بررسی صحت ۱ مگابایت تراکنش یک استخراجگر بیتکوین را مستحق دریافت بیتکوین میکند. اما هر کسی این کار را کند پاداش نمیگیرد.
از لحاظ تئوری یک مگابایت تراکنش میتواند دقیقاً یک تراکش یا اینکه چندین هزار تراکنش باشد. بستگی به این دارد که تراکنشها چه حجم از داده را میتوانند منتقل کنند.
بله درست است.
برای کسب بیتکوین باید دو شرط برآورده شود. یکی تلاش و دومی شانس.
۱- باید حدود ۱ مگابایت تراکنش را بررسی کنید. این کار راحت است.
۲- باید اولین استخراج کننده باشید تا جواب یک مساله ریاضی مربوط را حل کرده باشید. این روند به نام سند کار معروف است.
نگران نباشید. ریاضی پیشرفته مهندسی یا محاسباتی در کار نیست. شاید شنیده باشید که استخراجگران مسائل سخت ریاضی را حل میکنند، این موضوع اصلاً حقیقت ندارد.
کاری که درواقع میکنند این است که اولین نفری باشند که عددی ۶۴ رقمی مبنای ۱۶ را میبابند که کمتر یا برابر مقدار هدف است. میتوان گفت که در اساس حدس زنی است.
از طرف دیگر چون کار حدس و گمان است نیاز به کلی قدرت پردازشی دارید تا اولین نفر باشید. برای یک استخراج موفقیتآمیز باید نسبت هش کردن بالایی داشته باشید. که با مگاهش بر ثانیه سنجیده میشود. Mh/s
چیزی که نیاز دارید یک پردازنده گرافیکی یا یک مدار مجتمع (IC) استخراجگر مخصوص است. قیمت اینها از ۵۰۰ دلار تا هزاران دلار متغیر است. برخی استخراجگران چندین کارت گرافیک ارزان قیمت میخرند تا چندین عملیات استخراج را با هم انجام دهند.
مثال: من به سه تا از دوستانم میگویم که یک عدد بین ۱ تا ۱۰۰ انتخاب کردهام و آن عدد را روی یک کاغذ مینویسم و آن را در یک پاکت میگذارم. نیازی نیست که دوستانم حتماً عدد دقیق را حدس بزند؛ فقط کافیست تا عددی کوچکتر یا برابر عدد من را بگویند. سقفی هم برای تعداد حدس وجود ندارد.
تصور کنید که عدد مورد نظر من ۱۹ است. اگر دوست الف عدد ۲۱ را بگوید او میبازد چون بزرگتر از ۱۹ است. اگر دوست ب بگوید ۱۶ و دوست پ بگوید ۱۲ در این صورت هر دوی آنها از لحاظ تئوری به جواب محتمل رسیدهاند. همچنین با اینکه دوست ب عددی نزدیکتر را حدس زده است اما امتیاز بیشتری به او تعلق نمیگیرد .
اگر ب و پ با هم جواب دهند این توضیح دیگر به درد نمیخورد.
ولی به زبان بیتکوین جوابهای همزمان بسیاز رخ میدهند ولیکن در آخر کار فقط یک جواب صحیح وجود دارد. هنگامی که چندین پاسخ همزمان رخ میدهد که همگی کوچکتر یا برابر عدد هدف هستند شبکه بیتکوین با در نظر گرفتن اکثریت نسبی ۵۱٪ در مورد برنده تصمیم میگیرد.
معمولاً استخراجگری که بیشترین کار را کرده است برنده میشود یعنی کسی که بیشترین تعداد تراکنش را بررسی صحت کرده است. پس از آن بلوک بازنده بلوک یتیم نامیده میشود.
حال تصور کنید که من این سؤال عدد من چند است را بپرسم. با این تفاوت که بیشتر از سه نفر مخاطب سؤال من هستند و عدد مورد نظر من بین ۱ تا ۱۰۰ نیست. درواقع از میلیونها استخراجگر بالقوه میپرسم و عدد مورد نظر من یک عدد ۶۴ رقمی شانزدهی است. میبینید که حدس عدد شق القمر است.
مثال بالا در مورد عدد مخفی ۱۹ را به یاد بیاورید.
به زبان بیتکوین آن عدد استعاری مخفی درون پاکت «هَش مقصود» نامیده میشود.
کاری که استخراجگران با این کامپیوترهای قدرتمند انجام میدهند حدس زدن همین هش مقصود است. استخراجگران با تولید رندم تعداد بالایی «عدد یکتا» کار حدس هش مقصود را انجام میدهند.
عدد یکتا در اینجا اشاره به عددی دارد که فقط یک بار استفاده میشود و این عدد کلیدی است برای تولید اعداد ۶۴ رقمی مبنای ۱۶. در استخراج بیتکوین، این عدد یک عدد ۳۲ بیتی است که از عدد هش مقصود ۲۵۶ بیتی بسیار کوچکتر است. اولین استخراجگری که دارای عددی یکتایی باشد که هشی کوچکتر مساوی هش مقصود تولید کند امتیازی برای کامل کردن بلوک میگیرد و برابر ۱۲.۵ بیت کوین پاداش میگیرد.
تمام هشهای مقصد با صفر شروع میشوند – از ۸ تا ۶۳ صفر.
هیچ هش مقصود حداقلی وجود ندارد اما یک سقفی برای آن تعیین شده است. هیچ هش مقصودی بزرگتر از این عدد نداریم: 00000000ffff0000000000000000000000000000000000000000000000000000
برای این کار نیاز به یک ماشین سریع دارید. یا اینکه بهتر است به استخری از استخراجگران بپیوندید که قدرت پردازش خود را یکی میکنند و بیتکوین به دست آمده را تقسیم میکنند.
استخر استخراجگران قابل مقایسه است با کلوبهای بخت آزمایی که در آن اعضا بلیتهای بخت آزمایی را به شکل عمده میخرند و تواقق میکنند تا برد خود را تقسیم کنند. در این استخرها تعداد کثیری بلوک استخراج میشوند.
به بیان دیگر، به شکل ساده یک بازی اعداد است. نمیتوانید یک الگو حدس بزنید یا اینکه پیشبینی بر اساس اعداد قبلی کنید. سطح دشواری جدیدترین بلوک در زمان این نوشتار 2,874,674,234,416 است یعنی شانس یک عدد یکتا برای تولید هشی کوچکتر از مقصود ۱ در 2,874,674,234,416 است یا کمتر از یک در ۲ تریلیون.
جوایز استخراج به اولین کسی پرداخت میشود که جواب معما را کشف کند و احتمالات اینکه یک شرکت کننده کاشف باشد برابر سهم آن شخص از قدرت استخراج در کل شبکه است.
کسانی که قدرت پردازش کمتری داشته باشند به همان میزان شانس کشف بلوک کمتری دارند. برای نمونه، کارت استخراجی که میتوان به قیمت چند هزار دلار خریداری کرد به اندازه کمتر از ۱ هزارم درصد کل قدرت پردازش شبکه ارزش دارد.
با چنین شانس بسیار کمی، ممکن است زمان بسیار زیادی ببرد تا یک استخراجگر بلوک بعدی را بیابد و اینکه دشواری آن همینطور بیشتر میشود کار را سختتر هم میکند. یک استخراجگر ممکن است هیچ گاه خروجی سرمایهگذاری خود را نگیرد. اما استخراجگران با همکاری در یک استخر استخراج و تقسیم سود میتوانند جریانی ثابت از بیتکوین دریافت کنند.
البته. همانطور که گفته شد راحتترین راه برای کسب بیتکوین خرید آن در سایتهای مبادله ارز دیجیتال است. اما راهی دیگر هم وجود دارد. میتوانید از استراتژی تبر استفاده کنید که در دوره استخراج طلا در کالیفرنیا ابداع شد.
در این روش هدف دیگر طلا نبود بلکه ابزار استخراج آن بود یعنی تبر. به بیان بیتکوینی، پولتان را در سود سهام شرکتهایی که تولید ابزار بیت کوین میکنند سرمایهگذاری کنید. مانند شرکتهای تولید کننده کارت گرافیک مثل AMD.